Unutulur sanma yandığım adın
Üç günüme aşkla can veren kadın
Gerçeğe dönüşsün dilde muradın
Üç günüme aşkla can veren kadın


Bir gece yarısı görmüştüm seni
Hece hece hazla dermiştim seni
Yar diye yarama sarmıştım seni
Üç günüme aşkla can veren kadın


Seni gördüğümde lal olmuştum ben
Saksında sarmaşık gül olmuştum ben
Başında yazmana pul olmuştum ben
Üç günüme aşkla can veren kadın


Çilek tadındaydı günün her an’ı
Çiçek rengindeydi evin her yanı
Yok olmuştu senle her kötü anı
Üç günüme aşkla can veren kadın


Ansızın gelen en kutsal savamdın
Mutluluk hayalim huzur davamdın
Sen ekmeğim suyum hem de havamdın
Üç günüme aşkla can veren kadın


Yasaklı olsan da yasal gibiydin
Sevda denizinde kumsal gibiydin
Gerçeğe benzeyen masal gibiydin
Üç günüme aşkla can veren kadın


Seninle yanmıştı sönmüş ateşim
Seninle doğmuştu sevgi güneşim
Sendin hanedanım sendin evdeşim
Üç günüme aşkla can veren kadın


Tuttuğun bıçağı hayra yormuştum
Saçlarına bakıp hayal kurmuştum
Sevdamız sonsuz mu diye sormuştum
Üç günüme aşkla can veren kadın


Sensiz her anıma kahır eklerim
Dökülür yaprağım kurur köklerim
Sorduğum soruya cevap beklerim
Üç günüme aşkla can veren kadın