Sen topla ağıtlarımı gökyüzünden…

Avuntusuz bir masal hayat hikâyem
Elimde kendine küsmüş heceler
Karanlıkların koynunda
Bin ölümü kucaklıyorum
Şahit isteme benden
Dört duvar desem yetmez mi?


Her yanım tel örgü
Saçlarımda üvey anne tarağı
Kabir taşı koyuluğunda öksüzlüğüm
Sakalımda uçurtma ipleri
Hayallerim vardiya nöbetçisi


Takatsizim hem de kimsesiz
Aklımda eti senin
Kemiği benim bir pazarlık
Mavi sandalyeli gönül koridorum
Isısız ve sessiz şimdi
Çırpınıyorum kanatlarım varmış gibi
Uçup da gideyim diye bu âlemden


Neden böyle hayat
Neden hüzzam kıyısı yaşamak
Neden en son ağlarken gördüğün gözler
Bir türlü yüzüne gülmek bilmiyor


Bismillah diyorum
Gözlerim doluyor
La havle diyorum
Ateş basıyor yüreğimin en derinini
Koynumda bir tutam saç kokusu
Yetiş imdadıma ey boz atlı Hızır diyorum
Hayallerimin sıcak nefesi ruhuma dokunuyor


İğne arıyorum samanlıkta
Gözlerim kör kuyu
Yağmur suları doluyor içime
Libasımda sarı ibrişim
Her yer kefen beyazı benim için


Sen sadece dilek dile
Bilme benim hallerimi
Görme yakama küsmüş yüzümü
Çok oldu incinmişliğimi unutalı
Ama kırık aynalarla
Boy ölçüşüyor yüreğim


Biliyor musun?
Kaç öksüz şiire astım varlığımı
Kaç kez can adadım
Gecelerimce hecelerimi okuyacak
Ve nefesi yüreğime dokunacak son güz yeline…
Velhasıl
Makamım cehennem olsun ki
Aynıdır zikrim ile fikrim


Aklımda firavunla Musa hikayesi
Ateşi çalan Prometheus
Benim en devrimci kardeşim
Ama bir yerde yollarımız ayrışıyor
Galiba onlar aşkı tanımamışlar
Öyleyse ne kadar da şanslılar


En güzel günüm
Hüzün kokulu
En kötü günüm
Hep hüzün dokulu desem
Bir elin parmakları titrese
Yine avuç içlerimde
Kıyama dursam
Titrek bir sesin kıyısında
Bir yürek çırpınsa yine göğüs kafesimde
Çok şey mi istemiş olurum
Söylesene çok şey mi?


Neyse!!
Gece başlıyor yine
Ne olur bir dilek tut benim için
Bir geceliğine olsa da suskun kalsın
Yalnızlığımın canhıraş çığlıkları…