Yanımda gezdiremedim yokluğunu
Omuzlarıma hep ağır geldi hasretin
Sadece kokun var göbeğim de yavrum.


Hangi anne istemez ki
Anbean yavrusunun büyüdüğünü
görebilmek
Her sabah öpüp koklayarak uyandırmak
Sevdiği kahvaltıyı hazırlayıp
Beraberce masa sohbeti yapmak
Sonra oğlum diye sarılmak
Annem diye öpülmek
Hangi anne istemez ki?

//. //. //.

Şimdi sen...
Yine çocuk yüreğine hasreti sarmalayıp
gidiyorsun öyle mi?
Yıllar önce göğsümden koparılıp gittiğin
gibi
Yine seninle ayrı iklimlerde
Ayrı soğuk duvarlarda nefes alıp vermek düşecek payıma
Gözlerime ise nem düşecek.


Biliyorum giderken Sende üzülüyorsun
Ağlamamak için direniyorsun
Bense;
Boynunu bükme diye daima gülümsüyorum
Arkandan sel misali akacak diye
Gözyaşlarımı usul usul geriye çekiyorum
Ama sen bilmiyorsun oğlum


Yine sen...
Büyümeden Çocukluğunu, selam duran avuçlarına saklayıp, gidiyorsun
öyle mi?
Yıllar önce kundak kokunla gittiğin gibi
Yine üşüyeceksin oralarda
Gecenin mi?
Silahın mı?
Soğuğu demiyorum artık
Annesizliğimden biliyorum
Annesizliğin ayazındasın
Çaresizim biliyorsun oğlum


Bak ben alışıyorum annesizliğime
Sende Benim yokluğuma alış olur mu?
Hem büyüdüm artık diyorsun
Öyle diyorsun ya! büyüdüm ben anne diye
Sahi sen Ne zaman, nerede büyüdün ?
Söylesene oğlum
Nerede ne zaman büyüdün?


Şimdi sen...
Yine sana doyamadan gidiyorsun
öyle mi ?
Beni emin olmayan ellere emanet edip
Kendine iyi bak anne diyorsun.
Kendine yabancı biri bana nasıl iyi bakar ki?
Sende kendine iyi bak olur mu?
Hem büyümüşsün artık kendi deyiminle
Üzerine toprak sinmiş
Sakalların çıkmış
Süt kokun gitmiş
Vatan kokuyorsun
Bayrak kokuyorsun
Ülkünü kıskanır olmuş ay ve yıldız
Bahtın açık,canın sağ olsun
Yolun açık olsun oğlum


Bazen düşünüyorum
Bazen düşlüyorum
Bir rüya olsan
Yahut da bir film olsan
İzlesem hiç doymadan
Nerede?
Ne zaman nasıl büyüdüğünü göremedim
O yüzden sen benim için hep
on altı yaşında ki çocuk kalacaksın!..
Hep onaltı yaşında ki çocuk!
Küçük mehmet
Küçük Mehmetçik
Bu vatan sana emanet oğlum




#hüzünlükent Narin