GİTME

Gitme, yaralı yüreğine kurban olduğum.
Tam yol demeden bir daha düşün.
Sığınacak başka bir liman bulamazsın!
Kıyısında dolaşacağın sahiller yok!
Kızağa al hayallerini!
Klavuz’un yok, rotan belirsiz.
Yelken açma bilinmedik sulara.
No’lur zanın acımasızlığına kurban etme, no’lur gitme!
Aldırıs etme yüreğinin geçmiste aldığı darbelere.
Bırak zifiri karanlık onların olsun
Sen koş hayallerin ardından!
Tohum karanlıkta yeşerir bilirsin.
Aşklar da öyle.
Gitme!
Göreceksin yeniden yeşeren tohumları,
Geceden bakiye kalan kırık dökük aşkları,
Göreceksin umutla uyanışları!
Her gün yeni bir umudun doğuşudur gitme.
İlle de gitmek istersen,
Gün doğarken git.
Belli ki de çoktan seçmişsin bir başınalığı.
Okyanuslar da sever bir başınalığı.
Gitme, sen kendini okyanuslarda tüketeceksin!..
Hangi limana varmak istersen var.
Gittiğin yerde tükendiğini göreceksin! GİTME…

Efkan ÖTGÜN