Karanlıkta iki ses kaybolur, iç içe geçer
Biri yavaşça fısıldar, diğeri kırık kalbi sarar
Zamanın kaybolan ruhları, ağır ağır eğilir
Ve kalpler, derin yankılarla kırılır, yeniden doğar

Ayrı dünyalarda kaybolurlar, birbirine ulaşan adımlar
Bir ses köprüsü, iç içe geçmiş bir aşkla yanar
Melodilerde çözülür kalpleri, incinir her nota
Şimdi birbirine bağlanan iki yankı, hıçkırarak söyler

Fısıltılarla dokuduğumuz iplikler olabilir mi
Boşluğu dikmek, her dikişte biraz daha kaybolmak
Gölgelerde kaybolan özlem, içi titreyen bir bağ
Aşkın gerçek ışığında, kendini bulur, yeniden uyanır

Her nota, her gözyaşı, bir kayıp anıdır
Kristal berraklığındaki melodiyi bulurlar, zorla
Geçmişin kırık dökük hatıraları sarar onları
Ve iki ruh, birbirine kenetlenmiş bir şarkı yaratır

Bir zamanlar kaybolan rüyalar şimdi uyanır
Bedel ödeyen iki dünya, birleşir titrek bir adımda
Yolları kesişir, ama kalpleri hala yabancı
Ve tükenmiş bir noktada, elleriyle birbirini bulur

Fısıltılarla dokuduğumuz iplikler olabilir mi
İçin boşluğunu dik ve inan, her dikişin acısıyla
Gölgelerde kaybolan özlem, sıkıca sarar seni
Aşkın gerçek ışığında, yolunu bulur, yeniden aydınlandı