2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
474
Okunma

İnsan ömrü de mevsimler gibidir.
YİNE MEVSİM SONBAHAR
İhtiyarlıktan değil, keder büktü belimi
Hicran rüzgarı esip kırdı her bir dalımı
Dünya denen gurbette gam ile yaşıyorum
Yine mevsim sonbahar; üşüyor, üşüyorum
Beyhûde geçti ömür dünyevi telaşlarla
Saçlarımı ağarttım nefsimle savaşlarla
Hüznü ziynet eyledim boynumda taşıyorum
Yine mevsim sonbahar; üşüyor, üşüyorum
Toprak beni çağırır ömrümün bu son demi
Hiç bir el kurutamaz gözlerimdeki nemi
Sarı bir yaprak gibi yerlere düşüyorum
Yine mevsim sonbahar; üşüyor, üşüyorum
Canlanır gözlerimde anılar filim gibi
Soldu bütün renklerim asırlık kilim gibi
Yorgun adımlarımla ebede koşuyorum
Yine mevsim sonbahar; üşüyor üşüyorum.
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ
5.0
100% (7)