0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
182
Okunma
göremiyordum karanlıkta
bana sesinle gel
beni duyabiliyorsan ışıklar çalkalanacak
ve önünde gölgeler belirip yok olduğunda
adını fısıldayacağım kulaklarına
korkularımı affet lütfen
hisseden ve çoğalan bir dünyam var
sonra azalıp yok olan
tekrar eden bir rüyam var
ürpererek öptüğüm dudağını
uçurumlara salıp düştüğü yerden kaldırıyorum
bu nasıl bir sonsuzluk
her şeyi göğe kaçacak sanıyorum
bağışlar mısın beni böyle sarhoş ve uykulu iken
sana sarılıp sarılıp kayboluyorken
beni var eden sevinçlerime yalvarsam
duyduğumu duysan kalbimde
elveda ateşinin içinde çıkmazlar sokağı
bir şans daha yuvarlanırken kucağına
oracıkta anlasak
susup bu sonsuz ölümü dinlemeyi.
