Boş odalarda uyanmak, yerde gözyaşları
Dokunuşun sadece bir hayalet, artık olamayız
Rüzgarda
aşk mektupları,
gecede fısıltılar gibi
Sözler, sabah ışığında kaybolup gidiyor
Anılar, gölgeler gibi duvarlarda dans ediyor
Bu boş koridorlarda kahkahalarının yankıları
İsimlerimizi taşa kazıdık, şimdi taş toz
Çerçevelerdeki resimler, bizim gibi nefes almıyorlar
Bana neden, neden
aşk öldü söyle
Sessizlikte gökyüzüne soruyorum
Beni tekrar bulabilecek misin yoksa bitti mi
Kalp, sensiz elvedayı onaramaz
Tozlu ve yırtık yıpranmış takvimler
Gittiğin andan beri geçen günleri sayıyorum
Yabancıların denizinde gözlerini arıyorum
Ama bulduğum tek şey elvedaların yankıları
Penceredeki
yağmur damlaları, yukarıdan gelen gözyaşları gibi
Bizim bin hikayemizi çiziyorlar kırık
aşk Radyodaki her şarkı uyumsuz geliyor
Soluk ayın altında senfonimizi çalıyoruz
Bana neden, neden
aşk öldü söyle
Sessizlikte gökyüzüne sorarak ağlıyorum
Beni tekrar bulur musun yoksa bitti mi
Kalp sensiz vedayı onaramaz