Hastayım bu aralar;
Fena halde hasta....
Kalp ağrıları çekiyorum mütemadiyen
Doktor yine ‘’ilacını ihmal etmişsin’’ dedi
Oysa bilmiyordu seni görmemi bir öğüne indirdiğini,
Bilmiyordu saçlarını, gözlerini, kokunu
Köşe bucak benden kaçırdığını.
Nereden bilecekti senin;
Çoktandır beni sensizlik zindanına attığını
İçimdeki dağları yıkıp
Sokaklarımı birbirine kattığını.
Nereden bilecekti...

‘’İlacımı değiştir’’ dedim
Kaşını kaldırdı; yok dedi
Yine ‘Sen’ yazdı bana üç öğün
‘’Sabah, öğlen, akşam’’ dedi yazarken
Önce tembihledi sıkıca;
‘’Saatlerini kaçırma sakın’’
Sonra sıraladı;
‘’Gülüşünü süreceksin kalbine hafif hafif’’
‘’Saçlarını öpüp koyacaksın göğsünün tam üzerine’’
‘’Gözlerinin içine bakacaksın, sarılacaksın’’
‘’Ve kokusunu çekeceksin içine derin derin’’
‘’Bu gün başlamalısın, yarına bir şeyin kalmaz’’
‘’Bitince tekrar gel, tekrar yazacağım’’
"Sonra bir daha, sonra tekrar...
‘’Yani reçeten ömürlük, unutma’’ dedi.
Yani bir ömür ‘sen’ kullanmalıymışım, anlıyor musun?
Kestiğim an nüksedecekmiş ağrım.
Başımı eğdim ‘’Olur’’ dedim utanma belası
Vermedim seni ele.

Bilmiyordu ki hiçbir eczanede bulunmuyordu ‘Sen’
Yalnız sende vardı ’Sen’
...
‘’Sabah, öğlen, akşam’’ diye tekrar ettim yarım ağız
Ve ‘’saçları, gözleri, kokusu’’ diye mırıldandım gülümseyerek
Kapıdan çıktım gözlerimde yaş, bağrımda ateş
Derin bir ‘of’ çektim
Kendime yabancı, dağlara eş

Sana gel demeye gücüm kalmadı
Bütün gururumu harcadım seni sevmemin diyetine
Ben utanıyorum artık,
Bari sen gel
Arada bir şifa niyetine.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
23.10.2024-ÇARŞAMBA-00:35