Bir adam ki toprakla bütünleşmiş adı,
Bir adam ki yüreği ateşten bir dağ,
Yahya’dır o, Sinvar soyundan gelen,
Adını tarihe cesaretle kazıyan kahraman.

Bir çocuktu belki bir zamanlar o da,
Taşları toprağa atan bir çocuk,
Ama zaman o taşı kalkan eyledi,
Ve Yahya, Filistin’in kılıcı oldu bir sabah.

Her sabah doğdu güneş, her gece battı,
Ama onun gözlerinde hep aynı ateş,
Mazlumun çığlığı, zalimin korkusu,
Bir adam ki suskun, ama binlerce kelime taşır dudaklarında.

Hangi zindan kilitleyebilir bu yüreği?
Hangi duvarlar durdurabilir bu adımı?
Özgürlük onun damarlarında akar,
Adalet, onun her nefesinde yankılanır.

Göğsünde bir yara, ki yarası vatandır,
O yara onu diriltir her an,
Ve her düşen kardeşin ardından,
Yahya, bir bayrak gibi yükselir yeniden.

Bir milletin umududur onun adı,
Bir toprak ki üzerinde yürünen,
Yahya’nın izleriyle doludur,
Ve onun mücadelesiyle yoğrulmuş.

Dostları bilir, düşmanları korkar,
Yahya’nın gözlerindeki o derinlik,
Bir milletin gözyaşlarını kurutur,
Ve zulmün karşısında dimdik durur.

Her darbeye karşı bir dağ gibi,
Her tehdide karşı bir kale gibi,
Yahya, yalnız değil, hiç de güçsüz değil,
Çünkü onun ardında bir halk var, bir dava var.

Bir kuşatmanın ortasında dimdik,
Bir halkın umuduyla yanan meşale,
Yahya, Sinvar soyundan gelen o adam,
Sonsuz bir mücadeleye yelken açan.

Her taşında, her adımında,
Yahya’nın ruhu dolaşır bu toprağın,
Ve her dalga kıyıya vurduğunda,
Bir direniş yankılanır uzaklardan.

Ey dünya, duy Yahya’nın sesini,
Onun savaşı adaletin savaşıdır,
Onun yüreği, Filistin’in yüreğidir,
Ve onun mücadelesi, insanlığın ta kendisidir.

Yahya’nın adını taşır bu toprak,
Ve onun her nefesi bir zaferdir.
Zulüm sona erene dek,
Yahya, bir bayrak gibi dalgalanacak göklerde.

Bahadır Hataylı/19.10.2024/01.50/Sancaktepe/İST