nefes almak kadar hak
vermek kadar görev bilmişken varlığımı
ateşkes imzaladım
ölümün soğukluğuyla
yaşamın sıcaklığı arasında

ırmakların çağıltısında coşan damlalar gibi
gözlerinin çağlayanında yıkandım
sevdaya tutulmuş limanlarımla
mühürledim kapısını barışın
dilimin ucuna tüneyen sevgilere
ihanet sancısı değdi

geceye bırakmışken
hüzünbaz iklimlere komşu bir sevdayı
eteğinde dağlı bir kavmin inkara uğramış çocuklarıyla kızıl umutlar ektim
kavganın çorak toprağına

sessiz bir gidişin inkarıdır bu
aklın tutulması çıldırasıya
pusmuş gözlerime bakma ey sevda
dilimin uçurumuna gelip açan papatya

ayaklarımda nasırlaşmışken
bir ömrün kanayan anatomisi
toprak avuç avuç kazdıkça ruhumu
yılların yorgunluğunda mayalanan
dem tutar bizi

yüzüme yokluğunun buğusu değdikçe
tutam tutam özlemek koparıyorum
adın özlem dolu mey oluyor
aklıma türkü kazıyorsun
gece aheste düşerken döşüme
düşlerime örgütlü kuşlar konuyor