ZAMAN HIRSIZI

Kayıp gecelerde kendimi arıyorum
Gölge insanlara kendimi soruyorum
Gölgemi artık bedenime sarıyorum
Yılgın adımlarımı boşa yoruyorum

Gecemin rengiyle elbise biçiyorum
Güneşin ışığıyla yolumu seçiyorum
Gül ile bülbülü sevdama çekiyorum
Gölge suratları gönlümden siliyorum

Karanlık hücremde bir delik deliyorum
Çıkarcı insanları defterimden siliyorum
Dost olanları da kendimden biliyorum
Gölgelerden kaçıp hücreme dönüyorum

Anne kokusunu hayatıma katıyorum
Gecemin ayında kandilimi asıyorum
Heybemdeki yalanı sahibine satıyorum
Bu kirli dünyadan amansızca kaçıyorum

Solgun anılarımın resmini çiziyorum
Çizdiğim resimler toprağa düşüyor
Toprağa düşen hatıralarım üşüyor
Üşüyen her hatıram bir bir ölüyor

Acı lokmamı alın terim biliyordum
Güzel insanlara selam yolluyordum
Özlediğim çocukluğuma dönüyordum
Söyle zaman hırsızı sana neyledim