HÜZÜN ÇİÇEKLERİ

Ailesinin neşesidir, gülüdür çocuklar.
Soldurmayın gülleri, çalmayın hayallerini.
Çalmayın oyuncaklarını ve özlemlerini.
Çocuk yaşta gelinlik giydirmeyin.
Bırakın çocukları,
Hayallerini yaşasınlar, koşsunlar peşinden.
Delice gülsünler, eğlensinler, düştüğünde ağlasınlar.
Bağırmayın onlara, güller gibidir, sararır ve solarlar.
Sevin onları; öyle bir sevin ki, sevgi fışkırsın gözlerinden.
Onlar melektir,
Kırmayın kanatlarını.
Ağlamayı unuturlar bir an,
İçleri titrer, gözleri yaşarır ama feryat edemezler
Onların suskunluğunu anlayın.
Yaklaşın onlara,
Basın bağrınıza.
Oynasınlar oyuncaklarıyla.
Elma kırmızısı yanaklarından akmasın gözyaşları.
Hıçkırmasınlar, sözcükler düğümlenmesin.
Çocukluğunu yaşasınlar, gelinlik giydirmeyin.
Yaşayacaklar;
Çocuk olduğunun farkına varacaklar.
Anılarını biriktirecekler o saf yüreklerinde.
Anılarına sakın leke düşürmeyin.
Kalplerini titretmeyin,
Ürkütmeyin onları.
Onlar güvercin ürkekliğinde yaşıyorlar.
Korkarlar,
Telaşlanırlar.
Korkuyu çocuk yüreklerinde yaşarlar.
Yaşarlar dünyanın çirkefliğini minicik yüreklerinde.
Feryat ederken yürekleri,
Anlamsız dünyayı anlamaya çalışırlar.
O minicik yüreklerinde,
Koca bir dünya kurarlar.
Yanlışı düzeltmeye çalışırlar,
O minicik elleriyle.
Ve
O kömür karası gözleriyle,
Tebessüm ederler kimi zaman.
Kâh kederden, kâh sevinçten,
Kâh dünyaya isyanından.
Çözerler;
Pek çok anlamsızlığı çocuk yüreklerinde.
Büyüklerin aklına gelmez bazen.
Ders olur düşünceleri, davranışları büyüklere.
Çocukların yüreği su damlası gibi berraktır.
Sevinçleri, kederleri yürekten gelir.
Melektir onlar.
Sahte suratlı olamazlar.
Nasıl sahtekâr olsunlar ki?
Suçlu olanlar biz büyükleriz.
Çalınan hayallerini koruyamadığımız için.
Zalimlerden koruyamadığımız için onları,
O saçma törelere kurban ettiğimiz için.
Bir okul, bir kalem,
Bir defter ve bir silgi,
Bilime atılan ilk adımdır.
Okumalı, âlim olmalıdır onlar.
Bu karanlık dünyaya bir fenerdir onlar.
Okutun çocukları.
İnsanlık adına, çocuklar adına.
Karanlık düzeni yıkmaya akıl-vicdan yeterli.
Narinler;
Daha nice narinlerimiz!
Zulmün dehlizlerinde kaybolup gittiler!
Töreler uğruna!
Mal-mülk uğruna!
Ve
Batıl inançlar uğruna!
Nice narinlerimiz melek olup uçtular!
Kokuşmuş insanlığa isyan ederek gittiler!
Çocukluğunu yaşayamadan!
Bir daha dönmemek üzere…