3
Yorum
29
Beğeni
0,0
Puan
1796
Okunma

"Elif" Arap alfabesinin ilk harfi, "Ye" ise son harfidir.
İki harften ibaretti aşkımız,
ا ile başlayıp ى ile biten,
Ve ikisinin arasında kaç harf varsa yazılacak.
Elif, bir nefesin doğuşu gibi
Göğü yaran ilk ses,
Ye ise geceye çekilen yorgun bir gölge,
Son bulmayan bir döngüde, sessiz sakin.
Arada kalan harfler,
Kâinatın sırları gibi kapalı;
Aşkla yazılan her kelime gibi.
Gizli bir lisan, derin bir şiir.
Her " ب " bir yarayı kapatır,
Her " و " bir vadide yankılanır,
Her " س " bir yıldızın düşüşünde kaybolur.
Ve biz, adımızın içinde
Yeniden var oluruz kendi içimizde,
Her “Elif”ten sonra bir doğum,
Her “Ye”den sonra bir yok oluş...