GÖZÜNÜZ AYDIN
Mevsimler karıştı insan yozlaştı.
Medeni takılmaz, gözünüz aydın.
İnsanlık tüy döker, zulüm bulaştı.
Hainler yıkılmaz, gözünüz aydın.

Sevgi, saygı kalktı, herkes bey, ağa.
Hanım, hânım olmuş, girmez mutfağa.
Bey para kazanmaz, gitmez uzağa.
Tencere kaynamaz, gözünüz aydın.

Çocuk ders çalışmaz, defter tertemiz.
Alış veriş desen, hazır listemiz.
Telefonlar için gitti kellemiz.
Kitaplar yoklanmaz, gözünüz aydın.

Misk-ü Amber gitti, töre değişti.
Namus, topal ile köre değişti.
İnsanlık zamana göre değişti.
Kapılar tıklanmaz gözünüz aydın.

Yolculuklar arttı, durak gar oldu.
Camiler boşaldı, kafe, bar doldu.
Misafirlik kalktı, hayır kayboldu.
Kimseler beklenmez, gözünüz aydın.

Arsızlık, hırsızlık oldu üryani.
İnsanız nefsimiz, daha hayvani.
Fare katil olmuş, hem katil cani.
Dip, köşe saklanmaz, gözünüz aydın.

Köpekler kediler evde beslendi.
Kızlar, rimel ve ruj ile süslendi.
Anne, baba huzur evine indi.
Yıkarlar paklanmaz, gözünüz aydın.

Çıraklar, tezgâhta işi beğenmez.
Hırsız, üçü, dördü, beşi beğenmez.
Su aygırı altın dişi beğenmez.
Bülbül güle konmaz gözünüz aydın.

Dadaşım ne desin, dişli kırıldı.
Kime canım dese küstü, darıldı.
Haset, hasletinden beşe cırıldı.
Kusura bakılmaz, gözünüz aydın.

28.08.2024 Muammer KARS