Öyle bir gece ki
Sesin büyüdüğü
Gölgenin yürüdüğü
İçimin söküldüğü bir zaman arkası
Zaman ortası da olabilirdi zaman hırkası da
Ama zaman arkası işte
Hırkasını kendim giydim
Ortasına kendim geçtim
Saatlerin bana işlediğini
Zabıtların beni fişlediğini
Bir yerlerde birilerinin beni düşlediğini düşün
Düşün,düşün!



Zayıf mıyım
Yorgun muyum
Kaygılı mıyım
Ayakta alkışla beni bence...



Asıl olay ne biliyor musun
Ne içimi çekiyorum ne içimi döküyorum artık
Suyun uyuduğunu öğrendim
Gerisini düşün işte…
Kimsesizliğin yalnızlık olmadığını
Yalnızlığın bir seçime düştüğünü
Yalnızlığın değil kimsesizliğin üşüttüğünü...



Yamaç başlarına bayraklar da dikmiyorum
Yarışmayı bıraktım
Ten meselesini de
Tensel temaslardan tinsel temaslara hızlıca geçiş
Hgs kayıtlarına bakabilirsin…



Sessizliğin ve yersizliğin büyüttüğü insanlar vardır ya
Baktığında dayak yemiş sanırsın
Acıdır aslında yüzüne vuran
İçinden dışına sıçrayan bir acı
Masumluğu kirleten bir acı
Yüzünde gölge gibi duran
Aynen öylesin
Yerin yurdun belli aslında
Sende de bende de
Ama bi yersizliğin var yerine koyamadığın
Bi sessizliğin var
Bağıramadığın
Üzülüyorum biliyor musun...



Ben onca eziyeti iki adımlık mekan için çektim
Yerli yurtlu olmak için
Sığınmak değil sığmak için
Kapısına anahtar
Duvarlarına anılar
Balkonuna sardunyalar
Uykularıma rüyalar düşsün diye...



Ne gemiler yaktım
Ne köprüler yıktım el değmemiş hayallerimi öbür yakada bırakıp
Okuduğum kitapları
Dinlediğim şarkıları
Seyrettiğim filmleri değiştirdim
Siyahın üstüne inatla beyaz giydim
Ya da yeşilin üstüne sarı
Yakalı gömleklerimin yakasını yırtarak
Sebebini anlarsın sen
Alem anlamasa da olur
Boşboğazlık yaptım şakadır dedim
Adını anmadım unutkanlık dedim
Yediler...



Sözde büyük özde minimalist
Ben durağandım belki ama hayallerim turist
Gezdik dolaştık
Yedik içtik
İğnenin deliğinden de geçtik
Zurnanın zırt dediği yerdeyiz...



Anlayan yine anladı
Sen anladın mı?



Sahi!
sen nasılsın?
neler yaptın bu ara…?





Sevgi Dündar / 19.08.2020