Sevgiler tohuma dönerse, çiçekler açar,
Bir ömür boyu renklerle süslenir bahar,
Ama sevda tohuma dönmezse eğer,
Solup gider, kimse bakmaz olur heder,
Boşa harcanmış bir ömür neye değer;

Anlamı yoksa yaşamanın, neyi sürüklersin,
Her gelen gidenden farklı değil, bilesin,
Kalma geride, kaybolmasın umutların,
Gelecek günler henüz gelmedi sönmesin aşkın,
Viran olmuş beden meskenidir hazinelerin;

Düşünme geçmişi, yorma kendini,
Her adımın ardında başka bir iz var,
Fani bedenin koşturur durmadan,
Hazza dalıp kaybolup gider bazen,
Ama ruhun hep arayışla geçirir zaman;

Tohuma dönen sevgi, yeniden dirilir,
Toprakla buluşur, yeşerir hayat,
Ama köksüz kalırsa sevdan,
Ne dal olur ne de yaprak,
Sadece bir hatıra, verimsiz çorak toprak;

Her sabah yeniden başlar bu yolculuk,
Anlam arar durursun belki,
Ama bulamazsan, bir boşluk kalır,
Dolanır dururu içinde fırtınalar,
Belirsiz bir döngüde kaybolursun;

Kendini bulmak zor bu dünyada,
Ama ararsan anlamı her şeyde,
Ruhun huzur bulur, beden dingin,
Sonsuzluğa uzanır bu arayış,
Hazzın ötesinde bir varlık olursun;

Yaşam bir öğretmen, her anıyla,
Ama öğrenmezsen, kaybolur dersler,
Anlamı aramak zor bazen,
Ama bulunca her şey netleşir,
Ve bilirsin artık, hangi yoldan gidilir;

Sevgiler tohuma dönsün ki,
Her bahar yeni çiçekler açsın,
Ama tohum olmazsa sevgi,
Ne çiçek kalır ne de renk,
Sadece bir solgun hatıra;

Gelecek günler henüz yazılmamış,
Ama sen yazabilirsin onları,
Her adımın bir izi var bu yolda,
Ve anlam yüklersen her anına,
Hayatın bir şarkı olur dinlenmeye değer;

Tohuma dönmeyen sevda, solup gider,
Ama dönersen içindeki sevgiye,
Bulursun yaşamın gerçek anlamını,
Ve her sabah yeniden başlar yolculuğun,
Gün batıya geçmeden yol bulursun;

Bahadır Hataylı/16.08.2024/23.30/Sancaktepe/İST