benim kanım bir tutam ateş
yakar özgürlüğün kandilini
ağlama ana
dua et
toprak yeşersin
ekmek versin çocuklarına
gene ismailler olsun yurtlarında
dua et

ben yahudileri iyi bilirim ana
bir ben dururum onların karşısında
bir ben
bir de yüreğiyim
kanayan nehirler gibi

dün bir filistin vardı ana
bir filistin gene var bugün
düşlerin filistini ve acıların filistini
sessizliğin filistini ve çığlıkların
ölümün filistini

taşıdım filistini eski defterlerimde
şiirlerimin ateşi gibi
taşıdım filistini kalbimde
çağırdım filistini bağıra bağıra
inlettim kayaları döve döve
zalim siyoniste taş attım ellerimle
ey filistin
senin adına

ana neden değiştirdin çığlıklarımı
kuru ekmek kırıntısıyla
sarı peynirle
neden değiştirdin çığlıklarımı, ana
mülteci çadırlarında
ölümün gölgesinde çiçekler biter mi
bülbüller şakır mı haçın gölgesinde
neden dinamitlediler öyleyse ufacık evimizi,ana

ey ana
benim mezarım
her yerde
yürürüm, bacaklarım yok
konuşurum, dilim yok
görürüm, gözlerim yok
ben her yerdeyim
ey ana
ben gazzeli çocuğum

neden güneşi düşlersin, ana
gün batarken
neden gel dersin, el edersin bana
ne zaman pasta, kuru üzüm çekse canım
gel dersin, el edersin bana
mülteci kamplarında

beni salıncaksız kodular ana
ekmeğimi çamura buladılar
kirpiklerimi toza toprağa
aldılar tahta atımı elimden
gazzenin ağırlığını kaldırmaya zorladılar beni
kim ateş açtı arkamdan
kim vurdu beni
kim vurdu, kim vurdu, kim …
kim götürdü parçalanmış cesedimi
filistin bayrakları altında

vaktim yok şu sıra
kahramanların öyküsünü anlatmaya
vaktim yok
dudaklarım yaralı ,ana
dudaklarım parça parça
kanatırlar içimi

önce sen öptün gözlerimi ana
sonra ağladın
sonra hep ağladın
hep ağladın, hep…
sonra yaban otları yetişti gözlerimde

gölgeleri çoğaldı ikindilerin
ağabeyimi yakaladı yahudiler
yolculuk izni yoktu
bavulunda çürümüş cesedimi taşıyordu
daracık sokaklar arasında
sonra böyle battı ay ışığı
sonra böyle battı güneş
böyle öldü
filistinli annelerin çocukları

redfer