Gidişin gelmemeli aklıma
Bulutlar gibi kararır yüreğim.
Birşeyler devrilir içimde apansız
Sağnak sağnaktır gözlerimde yağmurlar
Islanır hatıralarım seninle gözlerimde.
Gözlerin gelmemeli aklıma
Hüzün bakışlı üzüm gözlerin.

Gelmiyorsun, gelmelisin, geleceksin
Zaman eriyip gidiyor avuçlarımdan.
Elimde değil, ismin dökülürken dudaklarımdan
Yıldızlarla dolar gökyüzüm
Güneş’im doğar ufuklarıma.
Bir rüyaymış gelişin anlarım da ;
Birde bakarım damarlarımdaki kan kurumuş
Bilemem bu benmiyim ?
Senle dolu dünyam ; çıkmıyorsun hiç aklımdan
Hangi yönüne baksam evimizin
Yine sen, yine gözlerin, ben yalnızım.

Bu gün her şey hüzün
Tüm dünyam.
Rüzgarlara kapılan yapraklar
Her şey hüzün bu gün
İçimde sensizlik ağlar
Mümkün değil silemezsin acıları
Öyle derin,öyle derin ki içimdeki sensizlik
Haydi gel, unut ayrılıkları
... Ve bu günleri
Birlikte yaşayalım...
*

Günay Koçak ( Yeniden ) 1. 08. 2024