Bir damla mürekkep bir yürek dolusu hüzün,
Dökülür hayatın özlemi kalemin ucundan,
Yoğun baskı altında ezilen duyguların,
İnce bir çizgide akıl ve hisleriyle yaşıyor insan;

Her geleni kalpte ağırlar kalbin terazisinde tartar ,
Neşeyle hüzünle sevgiyle ve özenle gönderir,
Bu idrak sahibi ruhun derinliğini bilmez görenler
Kalemin uçsuz bucaksız güzelliğindendir dökülenler;

Akıllı davranır her adımda incitmekten kaçınır,
İçinde fırtınalar koparken bile o ruh sakin kalır,
Nasıl narin bir çiçek gibi açtığını bilmez görenler,
Kelime ve cümleler bir çığlık olup ondan akar fışkırır,

Düşünceler bir denizdir kalemi dalgalarla oynar,
Kıyıya vuran her sözcükte gizemli bir ömür saklıdır,
Her cümlede bir yaşam her mısrada bir hüzün vardır,
Kim anlar kalemin sahibinden neden dışa vurur bu çığlıklar;

Kalem de ne varsa gizli kalmaz sayfalara akıtır,
Kalemin ucunda saklı her şey dünyaya dair,
Görünmeyen bilinmeyen acılar sevinçler ansızın dökülür,
Kırmadan dökmeden sessizce satırlara mısralarda tutuşur;

Kalem bir dost en iyi sırdaş en sadık arkadaş ve yoldaş
Her acıda her sevinçte hep yanında olur yemini bozmaz,
İçinde saklı umutlar hayallerle dolu bir dünya boş durmaz,
Kalemin gizeminde saklı kıvılcımlar hayat bulur yok gitmez;

Yazdıkça hafifler yüreğindeki ağırlık savrulup gider,
Kelime kelime acısını neşesini ne derdi varsa içini döker,
Kendini ifade etmenin o coşkulu yolunda durak yok ilerler,
Karanlıkları aydınlatır bilinmeyenleri ortaya döküp açıklar;

Her kelimesi bir ayna ruhunun derinliğini yansıtır,
Her mısra bir pencere insanın iç dünyasına açılır
Böylesi bir akıl her gelene iç dünyasını neden gösterir,
İçerisi derin bir kuyu tüm sırlar işte bir yerde saklıdır.

Kalem bir kılıçtır ama asla incitmez hep düşündürür,
Yalnızca yol gösterir ışık olup karanlıkları geçirir,
Sessiz bir arkadaş bazen sorunlu çoğu zaman uyumludur,
Hep yanında durur gölgeni kıskandırıp aniden kaybolur;

Aydınlatır karanlık yolları geleceğe ışık tutar menzile gider,
Omurgalı duruşuyla sağlam karakteriyle hep yanında yürür,
Yaraları sarar ruhu iyileştirir huzur verir sükunete götürür,
Kimse bilmez bu kalemdeki şifanın kaynağı nereden gelir?

Kalem bir yaşamdır içinde saklı koca bir evreni barındırır,
Her cümlesi bir dünya her kelimesi karanlıklarda hayat olur,
En güzel üslupla uzaklaşan yabancıları birbirine yaklaştırır,
Kırmadan dökmeden sessizce yavaşça huzura hep yolcu taşır;
Benim adım kalem canlıysam sebebi üzerime edilen yemindir;

Bahadır Hataylı/30.07.2024/06.30/Sancaktepe/İST