Sen gideli çok oldu, ışığın yanıyor
Bir şiir yanıyormuş gibi uzak kokusu
Şarkıları derinler söylesin
Sıralı tepelerde sessizlik
Yükseldikçe veda ritmi kavuşmanın
Birer kavanoz bulut sakladı yağmurlu anneler
Yürekleri çatlar diyerek
Gün olur toprak çocukların


Kırmızı duvaklı sahne
Eğilip, bükülüyor çevre ağaçlar
Anlatmasını istediğin solist
Dili fırtınalara beraber
Yok , illa siyah pelerinim
Saplantısında içimizden biri
Söküp atmak pratisyenliği
Göğüslerden onca cezbeli kederi
Bir şadırvan eklenmiş eskisinden çocuk ellerine
Bir narin mihrap alnıyla göğü tutan
Yarını çöken şeyler önsözünde
Dili düğüm söylenmeler


Onlar gelse de biz ölürdük
Kollarını kaldırmış haykırıyor,
Sonsuzluğa süreli yaşamak
Ben yükü biriktiren
Tahtları yıkılacak günün mirasçıları
Anlık gülümsemelerdir
Onları sizden ayıran
Gel sen, çal benden
İki kaşımın gurbete arasını
Yürümekle uzaklaşan vakit
Onlar gitmeden de serindi buralar
Alınların terlemeleri
Bağdaşa durmuş yürekleri üşüten