1
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
241
Okunma
yıkmanın dayanılmaz hafifliği
bir şarkıdır geçiyor gözlerden onlarlı
sen dediğim kimdi muamma
çevriliyor yaprak ağırdır diyerek
bir topal ördek suya doyan
paytak adım gidilen son değil mi zaten yol
göklerin ağzından aranan şimşek
aydın eden yanmak göğüslerin karanlığını
en çoğu öyle sokulup sığınmıştık
Sürüklenen gölgelerimize
ateş soğuk içilmez deyiveren ikinci
doyup boy atmayı bekleyen fidanlar
zahmetini sorgulayan telaş
seyrettik açılıyordu toprağın fermuarı
sizi diyorlar dinlemiyoruz onları
bir dumanlı pidenin doyuran inancı
Ramazını anlattığımdan daha uzaklar
yapılıp edilenler yüksek yüksek
dönüp bakma korkaklığı yıkılanlara
dağlar savurarak gelen fırtına hafif mi
5.0
100% (3)
Cevap Yaz