BACI GARDAŞ GÜLÜŞEREK BÖYÜDÜK

Gırbaş edem biz de farklı değildik
Kıt kanaat gelişerek böyüdük
Yokluk vardı gardaş, görklü değildik
Yün yatağa doluşarak böyüdük

Topraktı damımız saman dökerdik
Asılırdık goca loğu çekerdik
Beş gardaşla sofraya diz çökerdik
Bir kömbeyi bölüşerek böyüdük

Akşam olur gaz lambamız yanardı
Bir sahana yedi gaşık banardı
Zemheride iliğimiz donardı
Bir döşeğe ilişerek büyüdük

Teneke sobamız çabuk geçerdi
Babam sabahana şoora içerdi
Kapının önünden çerçi geçerdi
Her yokluğa alışarak böyüdük

Yırtık asbaplara yapardık yama
Tomusun gününde çıkardık dama
Yıldızlar altında uzanıp çime
Bacı gardaş gülüşerek böyüdük

Helkelerle punardan su taşırdık
Gara gışta yalbırdaktık üşürdük
Fukaraydık amma gönlü hoş idik
Tarlalarda çalışarak böyüdük

Çöp bebekler düşümüzü süslerdi
Çilli tavuk eşikliğe pislerdi
Anam bizi kuru tehnen beslerdi
Bir pançayı üleşerek böyüdük

Mahallede çelik çomak oynardık
Gar yağardı ayaz vurur göynürdük
Cahal idik fokur fokur kaynardık
Kavga edip dalaşarak böyüdük

Öğlenleri bulgur aşı yenirdi
Yağlı çepellere sifir denirdi
Sifir kaplar kayrak ile yunurdu
Çeşmelerde buluşarak böyüdük

Hırsızlık yoğudu kimse çalmazdı
Destursuz bir eve girip dalmazdı
Kız gısmısı kahkahayla gülmezdi
Ayıp bildik yılışarak böyüdük

İmeceyle yapılırdı tüm işler
Kanevçeyle işlenirdi nakışlar
Derin idi o kaçamak bakışlar
Hülyalara dalışarak böyüdük

Sabahın köründe kahıp gederdik
Hombullu’da goyun guzu güderdik
Bacımınan ne dövüşler ederdik
Saçımızı yoluşarak böyüdük

Anamızdı tek varımız yoğumuz
Babamızdı sırtımızda dağımız
Nurgül’üm getti bak gençlik çağımız
Guzu gibi meleşerek böyüdük

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ