Zulüm her köşede yayılmış dört bir yana,
Hayat çekilmez olmuş umut kaybolmuş,
Kimin eli kimin cebinde, bilinmez artık,
Kuralsızlıkla dolu bir dünya yürekler solmuş;

Kanun diyerek vatandaşı canından bezdiren,
Kurumsallaşmış işletmeler vicdansız bir değirmen,
Sebzeler meyveler dağlara derelere dökülür,
Gariplerin yüzü gülmez hayat acıyla yoğrulur;

Gece mi gündüz mü artık farkı yok,
Zaman geçer ama umutlar hep kırık,
Boş mezar bulsalar girip yatmak isterler,
Karanlık bir dünya çekilmez bu emanet;

Gözyaşları sel olmuş yollarında hayatın,
Zulüm her köşede yürekler acıyla yanar
Vicdanlar körelmiş insanlık unutulmuş,
Gelen günler hep karanlık solar umutlar;

Dereler boş tepeler kimsesiz,
Meyve sebze çürür atılır dağ başına
Hayat ağır zulüm her yanda,
Gariplerin yüzü hiç gülmez bu zamanda;

Her adımda bir ağırlık her nefeste bir acı,
Yürekler sızlar umutlar hep yıkık
Kuralsız bir dünya kanunsuz bir hayat,
Garipler için yaşamak hep karanlık;

Zaman akmaz dertler dinmez,
Gece gündüz fark etmez acılar gitmez,
Vicdansızlar hükmeder mazlumlar ağlar,
Bu dünyada umutlar hayallerle uçup gider;

Her gözyaşı bir hikaye her acı bir anı,
Garipler sessiz zulüm bacadan tüter,
Görünenler meydanlara hükmeder,
Garibin halini Ömer’den başka kim sorar;

Akıbet yakın kudurmuş doymayan zebun,
Hesaplar dürüldüğünde ne yapsın bu mazlum,
Halden hale geçiren ey yüce Yaradanım Rabbim,
Huzura mahcup çıkarıp helak eyleme biçare kulum;

Dilim döndüğünce hakka şahitlik etmek tek derdim;
Bu karanlıkları aydınlığa çevir ki sükun bulsun yüreğim,
Senden başkasına yar olan bedende kalmasın kalbim,
Acılı feryadım ayan Allah’ım rahmetin olsun kaderim;

Erol KEKEÇ/08.07.2024/18.05/Namazgah/İST