Sabah meltemi esmeden, şafak vakti,
Bir turaç ötüşüyle uyanır derviş,
Ovanın uçsuz bucaksız güzelliklerinde,
Toprağa serer gönül huzuruyla Seccadesini;

Doğanın sessizliğinde yankılanır,
Kalbinde yankılanan Rabbin sesi,
Gözlerinde uyanan yeni günün ışığı,
Şükürle dolar her nefesi her adımı;

Birlikte uyanır toprakla çiçeklerle,
Seher vaktinin tazeliğinde buluşur yaradanıyla
Semaya açar ellerini dualar yükselir,
Gönül huzuruyla güne yeniden seslenir;

Her gün doğumunda yeniden doğar,
Dünyaya yeni bir umutla bakar,
Toprağın kokusu rüzgarın serinliği,
Her şeyde kuşatır Rabbinin merhameti;

Gözlerinde parıldar sabahın ilk ışıkları,
Her yeni gün yeni bir başlangıçtır ona,
Hayata güzel bakmanın sırrını bilir,
Şafak vakti Rabbiyle buluşmanın hazzını sindirir;

Seccadesini toplarken kalbinde bir sevinç,
Gözlerinde uyanan günün aydınlığı,
Hayatın armağanı yeni bir güne kavuşur,
Dervişin içtenliği her anı huzurla dolu bir ömür;

Her adımı bir dua her nefesi bir şükür,
Toprağa serdiği seccadede huzuru bulur,
Yaradanıyla buluştuğu anlar onu alıp götürür,
Güne başlarken böyle olanın akşamı huzur doludur;

Sabah meltemi esmeden şafak vakti,
Bir turaç ötüşüyle gözünü açan bu kul,
Ovanın uçsuz güzelliklerinde kendini bulur,
"Rabbinden gelen her hayra muhtaç olduğunu mu unutur"....

Erol Kekeç/06.06.2024/12.30/Namazgah/İST