0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
462
Okunma
Dün benim doğum günümdü
Aklıma şu an geldi
Hayat telaşı işte, unutturulmuşum
Zaman dediğiniz şey
Su misali akıp geçiyor
Yaşamak, ayakta durmak
Hakikaten ne zor şeymiş meğer.
Selamı sabahı keser
Seninle işi biten zamanla
Bir süre sabredersin unutulmaya
Kendi içine dönersin önce
Hap niyetine yutarsın kelimeleri
Gün gelir, tahammülün biter
Yağar, eser, gürlersin gökyüzü misali
Kafan bin beşyüz olur ve
Doğduğun günü bile unutursun.
Dün benim yaş günnümmüş
Zaman kendini unutturmuş
Bana da unutturmuş kendimi
Cem ederken ervah-ı ezelde
Sırra kadem basmışım.
Cahit Fıkırkoca
20.05.2024, Ankara
