gece çekilince üzerimden
yıldızları kayboldu işaret parmağımın
sonra ay, sonra güneş..

"Sen kaybolup gidenleri sevmezsin"


Senin adınla başlayan cümlelerin
süngüsüz girdiler kalesine
utandı taşlar
yıkıldı dilde besmelenin duvarı
yeniden diktiler bayrağını nemrut’un


dağ içinde bir dağ yandı İbrahim’ce
dağ içinde dağ ağladı ibranice
içimde âmâ bir köz içimde bir karınca
dere tepe su uludu kendince


yıldızları yere indi göğün
Sen "ol" deyince
kimler çaldı namını güneşin
kimler çaldı hırkasını peygamberin
gülü kül içinde derbeder
külü külistan içinde nice


ısrarla içine çekti bataklıklar
kim icat etti bu kirli sevişi
kimin kokusunu aldı bu ayetsiz bakışlar
kim yakar bu dölsüz ateşi
kim uyandırdı yerinden



gitgide çoğalan heykeller arasında
kusur bizim
bu karanlık bu kokuşmuş gövdeler
şu kısır hece
şu cayır cayır yanan çayır
kısa söz; bu yangınlı asır
şu kirden şatafatla dolu hapishane
bizim oğlu bizimdir
kaç grama
kaç dirheme denk gelir ki ruhumuz


ölüler yalan söylemez
duydunuz..


_boran