Gurur duy ey çocuk! Başını dik tut.
Şu bulutu yaran KAAN’dır KAAN.
Gökler sana meydan, sonsuzluk hudut.
O menzile varan KAAN’dır KAAN.

Sedasından önce hedefe sızan,
Ay yıldızla yeni tarihler yazan,
Düşmanına şahin, dostuna nazan,
Ufukları saran KAAN’dır KAAN.

Şimdi diyorlar ya bu neyin nesi?
Bu, Ötüken’de bir at kişnemesi,
Malazgirt’te çalan mehterin sesi,
Bu rüzgâr, bu boran KAAN’dır KAAN.

Sevinsin mazlumlar, uçup enginde,
Hak ile batılın süren cenginde,
Teraziyi kurup dengi denginde,
Tutturacak oran KAAN’dır KAAN.

Haydi haykır çocuk! Haykırma vakti.
Şu uçan, ceddinin asırlık akdi,
Boğazda misliyle ödendi nakdi,
Bakiyesi duran KAAN’dır KAAN.

Şiarı değil miydi Atatürk’ün?
Bak istikbalde de çalıyor türkün,
Yerden teker kesip göklere Türk’ün,
Damgasını vuran KAAN’dır KAAN.

Bozuldu tuzağı salip soyunun,
Artık gök meydanda yeni oyunun,
Dicle’nin, Fırat’ın, Tuna boyunun,
Denklemini kuran KAAN’dır KAAN.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
25.02.2024-Pazar-12.25