Ekvator’u bilmem kaça bölerek
metre birimini bulan insanoğlu,
1 mete kareyi 1 metre yükselterek,
bu kaba su doldurdu ve “Ton” u buldu,
Böylece belirleyiverdi “Kilo”yu.

Matematikle kurdu “10’lar Sistemi” ni,
çarptı-böldü-topladı-eksiltti rakamları,
rüzgarı ardına aldıpupa yelken keşfetti kıtaları.
Güney Amerika’da İnka’ları katletti,
kuzeyinde kızılderili’leri yoketti,
Afrika’da zenci ticareti yaptı,
Parasına-para kattı,
Sömürgeler, koloniler ve çiflikler kurdu,
karşı çıkanı vurdu,

Petrol diye, motor diye
döndürdü tekeri-pervaneyi,
zehirli gazıyla
atmosferi deldi,
roket hızıyla
uzaya çıktı,
bu alimlerin ve kaşiflerin çoğu kaçıktı.

Bilmiyorlarmıydı sanki ne olacağını
bu yolun sonunun nereye varacağını?
Tabiki bilirdiler,
bile-bile deldiler atmosferi
ve dönemeyecekleri geri
bir yolun sonuna geldiler..

Oysa doğa
hepimize yeterdi;
Dursa
düşünebilseydi,
yitirip-kaybolup gideceğine,
varabilseydi derinine,
paylaşarakı kalanı
yakalayabilseydi anı.