Oturdum kendimle dertleştim bugün
Benden başka kimsen yok senin dedim
Pamuk gibi idim sertleştim bugün
Dermansız dertlerin çok senin dedim

Dünü bohçalayıp sandığa tıktım
Kurduğum düşleri vazgeçip yıktım
Sanki sona geldim canımdan bıktım
Çilen daha bitmez çek senin dedim

Kaç kez düze çıktım kac kere battım
İyi niyetime beddua kattım
İçimdeki zehri kusarak attım
Bundan sonra karnın tok senin dedim

Artık kimse kalpten vurmasın seni
İncitip üzerek kırmasın seni
Bir Allah’ın kulu sormasın seni
Derdini Rahmana dök senin dedim

Bugüne kadar hep başı dik gezdim
Kâh mutlu oldum kâh bezdikçe bezdim
Kimseyi değil tek kendimi üzdüm
Boynuna ilmeği tak senin dedim

Annemden nasıl bir kahırla doğdum
Sevap işlemişsem haramla boğdum
Utandım mahcupça boynumu eğdim
Alnın sütten daha ak senin dedim

Böyle geldi böyle gitmesin diye
Rabbim bana bir dert verdi hediye
Ağlamasın yüzüm hep gülsün diye
Mazini ateşte yak senin dedim

Kapanmış yaranı tekrar kanatma
Kendini güçlü gör aciz tanıtma
Sen çok kıymetlisin sakın unutma
Zihnine mıh gibi çak senin dedim

Kendimle konuştum kendimi sevdim
Kendime adeta sıcacık evdim
Başımı kaldırdım sanki bir devdim
Sadece önüne bak senin dedim

Ayşegül Bahçeci
07.02.2024