Ah zaman, ah zaman
zaman denen an’ dayız
varlığın ispatı an
anları mahkum etmiş suizan

hüsnüzan arıyorum
günün aydınlığında
hüsnüzan arıyorum
insanlığın vicdanında

kör kurşunla gözünden
vurulmuş zaman
insanlığın vicdanını
hırs haset bürümüş
umutları yok etmiş
ülkemin şehirlerini gezdim
umut aradım
ülkemin çocukları nerede
ülkeler gezdim umut aradım
sordum insanlık nereye gitti
umutlar nereye gitti
çocuklarımız umut demekti
onlar da Noel Baba ile gitti
giden gelmiyor zaten

umut aramaya devam dedim
bir bilge’ye sordum
şehadet parmağıyla gösterdi
öfkeyle Gazze dedi Filistin dedi
insanlığın selâsı orada veriliyor

umut Gazzeli çocukların
göz bebeğinde
sapan taşında
umut şehitlerin gölgesinde
şehitlerin her damla kanı
umut olup büyüyecek

gazzeli çocuğun eline
umut diye yapıştım
zulmün en karanlık anı
umudun doğuşudur
zulümün yokoluşundur.

Vuslat Süleyman Kır