22
Yorum
58
Beğeni
4,9
Puan
719
Okunma

Alıştım gitmelere neden iç çekiyorum
Kalbim narin bir çiçek soldu kırıldı gitti
Ömrün son demleri mi hep yaprak döküyorum
Baharım kışa döndü anlık görüldü gitti
Seyre daldım öylece gidenlerin ardından
İnsan nasıl vazgeçer kök saldığı yurdundan
Yoruldum bezdim artık şu dünyanın derdinden
Saatler hep kedere hüzne kuruldu gitti
Mutluluk bir düş imiş tez uyandım yok oldu
Ağladım feryad ettim içim kahırla doldu
Şu gönlüm neler umdu yazık ki neler buldu
Hayallerim toprağa köksüz karıldı gitti
Gururum törpülendi yerle yeksan gibiyim
Kervan geçmez bir yerde kör kuyunun dibiyim
Kendi yurdumda bile sanki bir ecnebiyim
Feryadımı duyan yok sözler yoruldu gitti
Sevda ektiğim toprak hep yalnızlık boy verdi
Artık vazgectim aşktan çetrefilli ve zordu
Bir cümle daha yazmam kalbim kalemi kırdı
İş işten geçti çoktan defter duruldu gitti
Ayşegül BAHÇECİ
03.12.2024
Kocaeli
5.0
98% (40)
1.0
2% (1)