Âvâre âvâre dolaşmaktayım
Düşlerimi yitirdiğim sokaklarda
Hayallerim, umutlarım
mutlu günlerim
Alıp başını gitmişler senle
Şimdi her güzellik
fersah fersah uzak bana

Hüzün batıyor ayaklarıma
Alevden bir sargıyla sarıp yaralarımı
yol alıyorum
Düş yorgunu yüreğim
senden yâdigar bana

Etraf zifiri karanlık
ışık hüzmeleri varsa da bir anlık
Yine de korkmuyorum
Sana sevdalandığım gün başlamış
karanlıkla yoldaşlığım
küller yağarken hülyalarıma
Nicedir yıldızsız gecelerle sırdaş kalmışım
Bu ışıksız sevda senden yâdigar bana

Bir sana düşkünlüğüm var heybemde
Bir de kendime küskünlüğüm
Yalnızlığa hüküm giydigimi bile bile
kaç kez kanat çırptım sana
Ve umut yorgunu olarak geri döndüm
Bu yüzden kendime ettiğim kötülüğü
kimse etmemiş bana
Değil aynaya bakmak
gölgemden bile kaçmak zamanı bugün
Bu firari duygular senden yâdigar bana

Bir zamanlar
gül yapraklarını kuruturdum
Defterimin arasında
Şimdi yılgın hayallerimi çürütüyorum
Ömrümün her sayfasında
Gözyaşlarım hüznüm anılarım
Silinmez iz bırakmış, gönül aynasına
Artık nereye baksam ızdırap görüyorum
Kırık dökük duygular
en hazin vedalar
Bu bitip tükenmişlik senden yâdigar bana.
Bunları hakedecek ne yapmışım ben sana


Ayşegül BAHÇECİ
30.12.2016