Saatler geçmez oldu, efkar demini aldı
Bahtım geceden koyu, uyku girmez gözüme
Sevdadan nasibim yok, elimde acı kaldı
Unutmayı denesem sözüm geçmez özüme

Bir yalnızlık ertesi eksik kalmışım öyle
Sanki bir kabirdeyim, reva mı bana söyle
Kendi kendimi üzer yaşar giderim böyle
Kırgın bakmam ondandır aynadaki yüzüme

Dertli bülbül misali aştım gönül dağını
Bir gülüne razıydım istemezdim bağını
Yoksun heryer karanlık isli duman yığını
Sahip çıkarım yine içimdeki közüme

Dargınım ki vakitsiz göç eden şu kuşlara
Takılarak çok düştüm yolumdaki taşlara
Mevsimlerin tadı yok alışmışım kışlara
Sessizce ayaz vurmuş baharıma yazıma

Gecem gündüze hasret, günüm geceye kırgın
Gençliğim çabuk soldu gönlüm yıllara dargın
Ne söylesem boşuna kelimelerim yorgun
Sükutu ezberlettim kalbimin her sözüne

Rabbime niyazımdır yüzüm bir kere gülsün
Mutluluk bu sefer de benim kapımı çalsın
Yaralarım kanıyor devası olan gelsin
Ben derman bulamadım yürekteki sızıma


Ayşegül Bahçeci
05.11.2023