Nasihatim sana, ey Gökhan Koca;
Hayatta yanlışa, düşenden olma!
Kendine de deme, ben oldum hoca;
Doğru gidiyorken, şaşandan olma.

Zan ile insanda, oluşan fikir,
Genelde yanlıştır, çünkü o nekir,
Her şeyin özüne, bakman gerekir,
Bakmadan, bu yolda koşandan olma.

Görmezsin önünü karanlık vardır,
Geniş sandığın yol, belki çok dardır,
Her yanı buzludur, her taraf kardır,
Ayağı kayıpta düşenden olma!

Eğer biraz kulak verirsen bana,
Bilirsin konuşmam, ben her insana,
İncelik pek fazla yakışır sana;
Velakin kibirle şişenden olma!

Aşkın yollarında, geride kaldın,
Yazık ki, bu yola nefsinle daldın,
Aşığım diyerek gittin saz çaldın,
Bülbülün bağrını, deşenden olma.

Aşk bir sırdır, önce çözmeye çalış!
Aşkın deryasında yüzmeye alış!
Ördektede vardır, sendeki dalış,
Fazla su içerek şişenden olma!

Boztepe de ölür, bir gün hiç olur,
Duyduğunda o gün zevkin piç olur,
Sen beni anlarsın, vakit geç olur,
Dünya da boş şeyle taşandan olma…