1
ben karanlıktan korkarken
karanlığın ta kendisi oldum.
bana ışık tutan gözlere
ürkütücü bir gölge görüntüsündeyim.

2
önceleri bir yarımada iken
şimdi deniz etrafımı sardı.
anakara-sın dan kopan
bir kara parçası hüznündeyim…

3
yeni kaybedilmiş bir şiirin
kütlesel imgeleri arasında,
ölüm nedenini araştırıyorum.
kalemini eskiciye satan
yetisiz bir şair tanımsızlığındayım.

4
kanla yıkanmış bir hendek de
azrail’in dansını izliyorum, göz ucuyla.
miğferi-nin altında yaşama nedenini saklayan,
tabutsuz bir asker ölümsüzlüğündeyim.

5
aşırı hüzünden obezleşmiş bir ruhu
ekşimiş gülüşlerle inceltme diyetindeyim.
düşlerini hüsranlara kaptıranlar kampında,
karakter olarak zayıflatan,
bir yaşam rejimindeyim.

6
ayaklarımın altı sayfadan kayıyor.
çok sonraları ulaşmak istediğim bir noktanın,
mürekkep akıntısına tutunuyorum.
boş satırlarını boşverdiğim
ve anlamlarını borç verdiğim bir şiirin,
sonundayım…

Mustafa Durukan