sonra fark ettim ki
insan insanı sevdiğinde
yalın bir çoğulculuğa alışıyor
ve detaylarında aşk olan her şey insanın canını acıtıyor
çünkü tesadüfi bir gülümsemeyle başlıyor her şey
ve sonu akıl almaz bir şekilde yaralıyor
çünkü sevmek
en güzel başlangıçların sonu
ya da
en güzel sonların başlangıcı oluyor
zira umuda dair ne varsa
düşte genç
yıllanıyor
gerisi susmakla başlıyor
yargılanmamış
ve aslında henüz tanımlanmamış bir hikaye bırakıyor geride
çünkü sevdaya dair ne varsa
esrik bir hikaye oluyor içinde
ya da henüz ayamamış şiire
sarhoş bir şairin yazdığı bir dize,
çünkü aslında hepimiz
yarım yamalak başlangıçların çizgisindeyiz
birisi çizgiyi yanlış çizmiş,
birisi bizi kulvara yanlış dizmiş,
ne yaparsak yapalım yanlış olacak,
bir diğeri düdüğü çalacak
ve kaybedeceğiz,
sonra buna aşk diyeceğiz
henüz başlamadığımız ama kaybettiğimiz bir kavgada
aslında ben
herşeye dair yazabilirdim
canım
acıttığınız kadar acımasaydı
şair bile olabilirdim
size sevdamla başlamıştı her şey
Başlık senin ismin
...