Rıhtıma erişmek ümidi
Tenhaların uçsuz ve sonsuz gücü
Örs ve çekiç, üzengi
Elmaslar gözden ırağ

Çocuk baba olmanın ümidini
Anne olmanın kutsiyetini
Öper ve doğar hazan bahçesinden
Kim bilir hangi arslan
Kükremek çün girmiş ine

Yalgın içinde olan faredir belki
Ahd ü ferman vermişler ona
Kemireceksin küreyi kemirmiş
Arslan gururundan çekilmiş

Taşlar yerine oturunca kuşlar
Ebabil olur yağar göz bebeğine
mayasına ermemiş tohumun
sütü kızıl renkli karanlığın
Fecrinde bayram olacak

Aşinası olduğum hikmetler
Kendi yapraklarını çeviriyor
Damladıkça okuyorum
Ruh çoktan sıyrıldı zorba kılıfından

3 deniz bana mintan olamaz
4 yön utanmalı beni görünce
5 adımda arşınlayacağım
Kızılelmanın bağlarını

Yakamozlar çekip gitse de ay çıplak mı?
Güneşi bardağa koyup bade
Hayatı çok sade içenleri
Selamlıyor Âsitâne

Ağuşumda melul kuklası duruyor
Yeryüzünde oynanan sahtekarlığın!

Acı varken şiir yazmak zâr imiş