Nasıl da tozun dumana karıştığıydı o günler
Yüz yıllardır cepheden cepheye millet yorgun
Bir asır öncelerinde bir kızılca kıyamet ki beter
Gören oldu mu doğan güne ışık gibi parlayanı
Bir adı da O`nun Anafartalar Kahramanı…

Cümlesinin öfkesi ve gücüyle bakıştı Kocatepe`de
Öyle bir bakış ki o, uzandıkça uzandı ta ki İzmir`e
Bir dirilişin sembolüydü, asil milletinin gözünde
Mavi Gözlü`den hatıralar yaşıyor, sayısızca cephede.

Gıpta ile izlenirken yurdun yükselişinde lider
Açıldı sayesinde nice yollar, fabrikalar, tüneller
Vatan güldü, güldü bayrak, milleti hürdü
Nasıl unuturuz ki bizler Mavi Gözlü`yü.

Her yaprak dökümünde sızlar sol yanımız
Yitirdik Mavi Gözlü`yü bundandır acımız
Ve bir daha gelmeyecek, kaldı izleri
Ebeden yaşatılacak söz, tüm devrimleri.

Bir adanmışlık arıyorsan millet aşkına
Hayatını öğrendikçe dönersin şaşkına
Öyle bir sevmek varsa büyük lütuftur
Mavi Gözlü bu milletin özü, gururudur.

Bedendir fani olan yaşar düşünceler
İlham verir çıkmazlarda asil yürekler
Mührünü vurmuş tarihe unutulmasın
Mavi Gözlü`m hem duyguda hem akıldasın.

Dirildiler örnek alan nice uluslar
Adının geçtiği yerde saygı duyarlar
Gerçekleri biliniz ki sussun gafiller
Yürüyoruz biz izinde sayısız binler
Mavi Gözlü`yü tanısın doğan nesiller.

Ey ecdadım, bıraktığın yolda ilerliyoruz
Senin ile biz barışı çok seviyoruz
Başımız düşse de öne her 10 Kasım`da
Eserlerin yaşayacak biz varoldukça…

Oğuzhan KÜLTE