Çiviyi tersine çakmak gibi
Ya da çeliğe saplamak…
Âminler dizilmekte
Olmayacak dualara
İş edinilir diken toplamak

Gördükleri ile göz bebeği üşüyen ejderha
Kendi çukurunda saklıyor gözünü.
Güzel olan her şeye harami kesilmiş dünya
Tutsaklaştırdıklarının
Kan revan ediyor özünü.

Binlerce pençe saldırıda
Göğüs kafeslerinde feryatlar esir
Sultanlar mı sağır, sağırlar mı sultan?
Belki de cümbüşler engel
Çarmıha çivilemiş gönülleri asır.

Tanrı kullarını sevmekten vazgeçmez ama
Her yolun bitimini de kendine döndürmez.
Sevgi can çekişse de
İnkârlar ve isyanlar birbirini beslese de
Yolların ışıklarını söndürmez.

Ey İnsan; bütün nankörlüğüne karşın
Tek yanlı sevginin odağındasın.
Dön yönünü artık ışığa
Uyumaya yüz tutmuş ruhunu dürt
Unutma ki sen hep toprağın dudağındasın.

Kamil Durmuş