Ne şarkılar dinledik ne yollardı gidilen
Uyku saadetinde, rüya gibi kıvamda
Kabussuz ve huzurlu aranan var öteden.

Varlık ve yokluk üstüneymiş her ne ise
Sendekinin ölçüsü bilinmeliymiş önce
Ne ızdıraba sarılmanın ne de sevincin
Geçiyormuş ayarı vicdani bir süzgeçten.

Mutluluğun rüzgârı meğer beklenen değilmiş
İsterse yürek akla da direnerek onu estirirmiş
Doğru seçenekler, doğru yol ve yoldaşlar
Cehenneme bir duvar, cenneti hissedişmiş.

Bir gözle başlamaz mıydı bize afatları yaşatan
Kalbi bir anda durduran ansızın da coşturan
Neydi ki şu yeryüzünde çektik onca eleman
Lügâtlarda en ağırı o, sevgidir ki çok yaman.

Nazarımızı bir biçen oldu mu hem de hakkıyla
Bakış cömert değilse değer ölçümüz çulla
Vay yürek deli yürek, nedir bu hezeyanların
Arayıp durursun amma yok seni bir anlayan.

Ne olursa olsun devamlılıktır sevgi bizde
Gelip geçici değil, dört mevsimlik vurgu bu
Ha tutulsun akıl, düşünemez olsun keyfiyetten
İsterse kalp çıksın kafesten, üstelik kemiyetten
Daha büyük bir gerçek yok ki sevgilerden.

Ömür yolu yarılanmış amma, baki kalanlar var
Bizim nazarımızda sevgi, yüzde tebessüm açar
İyileştirir hastayı, giderir tümden arazı
Aramaya devamdayız en nihayi saf aşkı.

Bu yolda sefil olmak da var değil dert
Sevenlerde görülür bu duruşları mert
Bir gün bizi de anlar biri en nihayet
Başka yol bilmeyiz biz, sevgiden besleniyor rahmet.

Oğuzhan KÜLTE