günler geçiyor yavaş bir şekilde
yaralarım kanıyor acımasızca
geçen her saat birşeyleri alıyor içimden
diz çöktüm sevdanın karşısında
ellerimi bağladın ışık saçan gözlerinle
ben garip,ben öksüz, ben sensizim...

yollarımı sana doğru çevirdikçe
bana uzak kalan rüyalar var
ilk defa bu kadar korkunç geliyor
sokaklardaki kaldırımlar
geceye doğru yalnız başıma yürüyorum
ağzımda serseri bir ıslık
yağmurun altında sakinleşiyorum
baharlarımı yitirdim gidişlerinle
gözlerimi kaybettim
bir pervasız aşk muhaberesinde
unutulmaya yüz tutmuş
satır aralarında kalmış sevda
bir kaç romantik şarkıda gelir
hayalin, sevdan, özlemin, ve sennn
gözyaşlarım dinmeyecek biliyorum
aslında yalvarışlar neye
bu içimdeki sessiz çığlıklar
durmadan bu haykırmalar kime...

biliyorum... gideeceksin bir sonbaharda
aylar eylülü günler ise ölümümü gösterecek
ben virane olmuş kalbimle
eywallah çeken sabırımla
meydan okuyacam hasret denen
gölgelere gizlenen canavara...