Hep tuhaftı hikayem
Bir gün tekstil atölyesinde,
Bir kütüphane de, bir gün evde
Bir gece suç mahallinde
Hangisiydim, kimdim, kusurlu kinaye
Sanki zaman durdu, izah et!
Yağmurlu havanın amansız kasvetinde
Umuda ziyaret
Uzuvlarımda sirayet
Tutuklu kalmış dilin bağı çözülür dupduruysa niyet
Sessizce huzurum yürekte vilayet
Tezekküre gelen her şey taziye
Koşmak için bir kuytuda az biraz hayal et
Zerafeti iliklerime iliştirdim , bu yüzden felaketlere yetti metanet
Gücüm kalemden
İnan ki yorulsam da bu yolda pes etmem
Yakışmaz zaten
Karanlıktan çıkanların alameti farikasına yok diyecek
Yaşarım ve sonra yazarım
Nevi şahsına münhasır hareket
Çabası hiç eksilmez, mütemadiyen
Bitmeyen garabet
Tüm yaptıkların kendi benliğine övgü ya da hakaret
Kalender karakter
Sönmez hararet
Ama yönleneceği tarafta yok kin ve nefret
Sevgi yoksa, saygı istemem
Mahiyetinde ki mayanız bozuk, uzak kalın mümkünse benden
İç düşmanım nefsim, savaşırım riyazetle
Vicdanımda ki alametten inandım adalete