Tarihi kaç bilmiyorum, geçmişe özlem neden ?
Sorular sorarım kendi kendime, artık ölsem de gelme
Kaçıncı yara deşişim, bir sokağın köşesinde
Ufkumun ötesinde, ruhumun söylevinde
Derinden bir yalnızlık varoluşun çökmesinden
Gezinmem pencerenin önünde, boynu bükük bir şekilde
Elimin tersinde, hazların eşiğinde
İrademden uzak tutarsızlık, pişmanlıklar hatıra cetvelinde
Gitmem ne eksiye ne de eskiye
Şair sancısı mı? Bilmem
Ayın yaparım kelimelerle
Talih çabaya bağlı emeklerinde
Kabil hedeflerinde, maddi manevi her şeyle
Maziye çizik attım, ilerledim tüm zerrelerimle
Kadim dostlar bile terkeder en nihayetinde
Dışa dönük gülüşlerim, içe kapalı sözlerin etkisinde
Niyetin ne?
Ama tamamlanamam bir beşerin hisleriyle
Garazım bu yüzdendi belki de
Önce başlangıcım olsun kendimi sevmekle
Belki bu yüzden hiç durmadan konuşmak istedim seninle
Belki bu yüzden senden sonra istemedim konuşmak hiç kimseyle
Bekledim bir ses senden sessizce
Ama artık bitti tüm duygular, kader kısmet bu işler
Yarınlara ümit besle, pes etme