Pespembe mutluluklar düşünmüştüm
Seninle başlayan
Oysa yalnızlığa tutsak ettin beni
Başımda bir uğultu, bir dayanılmaz gurbet !
Bütün damarlarımda senin yokluğun
Gecemin gözlerinden çaresizlik damlıyordu

Yetmişiki rengi varmış aşkın
Renklerini kaybettim, öfke saklı gözlerimde
Ben çırpınırken çaresizliklerle
Şarkı söyler kuşlar alay edercesine
Başı boş çığlık çığlığa duygularım
Sanki bir düş sonrası içim, yenik bitik !
Seni en çok seven ben bile sana gücenik
Pespembe hayallerim vardı
Senle başlayan
Oysa, çaresizliğe tutsak şarkılarım

Şimdi senden uzaktayım
Hiç gelmeyen sabahsız gecelere
Yaslamışım başımı
Hep yarım kaldı özlediğim düşler
Mevsimlerin ötesinde, anlaşılmayan sesin
Gece mavisini yitirdi şakaklarımda
Çaresizliğe tutuklu ellerim

Sihirli geceleri sevmiştik biz, bir masal ötesi
Susmayan kuşlar gibiydi aşkla atan kalplerimiz
Hayallerim Alis ötesiydi pespembe
Güneş gözbebeklerimde gülümserdi; aşkın içimde
Daha bir şarkı söylerdi dudaklarım
Kopmasaydı ellerimiz

Geceydi aramızda ayrılığın taştan soluğu
Gözlerimde hiç gitmeyen bir korkunun yaşları
Anlamayan anlaşılmayan vedanın mektupları
Bir yürek çarpıntısında devrildim
Umutlar bitti bende
Bende sustu hasret şarkıları

Hatıraların son geçidi duygularım
Ayrılığının şarkısını çalıyor tanburlar
Gurbetin sessiz kollarında ağlıyorum
Mor mektuplar bekliyordum ellerinden
Ellerime bıraktığın güller kanıyor kederinden

Uzaklarda sabahı olmayan
Gecelere yaslamışım başımı
Gökyüzüm simsiyah
Boşuna arıyorum yıldızları
Artık ne gidenlerin dönüşü ilgilendiriyor
Ne de gerçek olmayan aşkın yalanı
Aşkının bittiği yerde
Aşkıma ağlıyorum
*

Günay Koçak

16 / 06 / 2023