Kırık kanatlarla uçmayı öyle özlemişim ki,
Denizin ötesinde pikelemeyi
Bildiklerimizin dışında
Gökyüzündeki maviyi sarıya bulandırışımı
Ve Beklenmedik bulut ifadeleri

Öyle kanatsız uçuyorum ki
Bulanıyorum beyazına bulutların
Tozuyla koynundayım ormanın
Uzanıyorum ve tutuyorum yaşamayı

Kırık kanatlar ! Ah şu kırık kanatlar
Umutsuzca alışagelmeden
Yağmurları kahkahaya boğarlar

Biraz tebessüm atıp cebe fark ettirmeden,
Atılıyorum bir yola
Bir muhabbet aradığım
Doğadan gelen bir yalnızlık
Sevgiliden dudaklara arta kalan ıslaklık
Ya da masum gözlerde aranan hissiyatsızlık,

Kırık kanatlar,
Ah şu çırpınmadan yaşanan vukuatlar,
Öğütleri nehirde bulup,
Renkleri hayatlarına iliştirip yaşayanlar
Dökülür ellerden alışıla gelmeden
Damlalarda ki yansımaları,
Gözükür rasgele doğada elbet
Gökten alıp hayata saçtıkları

-08- Burak Balkaya