0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
541
Okunma
Ne çok renk öyle…
Her sırtımı dayandığımda nevresime
Bir cümbüş beliriyor kozmostan
Melodinin en pastel tonu belkide bu
Kendime ait kalmadan,
Çoğalmalıymışım gibi
Paylaşasım geliyor bu anı
Devam edebilmek uğruna ne beyhude bir çaba , insan olmak
Pencereden akın ediyor notalar
Vakit hayli geç
İltica eden renkler basıyor her bir yanımı
Anlıyorum sen geldin
Gözlerim kapanıyor ağır ağır cezalandırılacak bir şey kalmadı artık göğsümde
Vakit dönmek vakti
pastel tondan kalan notalarıyla
Kozmosa yeniden
-22-
5.0
100% (2)
