Yollar akar göz bebeğinizin ardından
Asfaltlar sizin dostunuz
Yollar titrer her gecenizde
Siluetinizdir gezen lâl gibi

Kimden ödünç almıştınız benliğinizi
Şimdi nerede o, kayıp mı oldunuz?

Hayat her gün dolup dolup boşalıyor,
Gaipten gelen gölgelere.
Avcunuzda açmaya kıyamadığınız sözler
zaman ele avuca sığmıyor

Ah nerede o, dostluklar edindiğiniz
Birahane kahvehane köşelerinde
Kimisinde bir arjantin
Kimisinde sade bir kahveydi yol(cu)luğunuz

Birbir aştınız asfalt fersahları
her yolu bir macera sanarken.
Bir akşam vuruldu kapınız
Seriliyordu kaybettiğiniz gölgeler
Ve bir tutam hüzün gibi
Sarıp sarıp duruyorsunuz.

ah be! diye dediğiniz içinizden
Her şey savruluyordu işte,
Zamandı olduğu gibi duran
Ve gölgeler hazır kıta

Gölgeler yürüdü berinizde
Gölgeler sizin dostunuz
Gölgeler büyüdü içinizde
Belki de orada siz, hiç yoktunuz.

BB
-21-