Baharları yaşıyorum hoppa ama kısa
Sevdalarım demir atmış
Dubası çürük rıhtımlara.
Durulamaya yüz tutmuşken efkârım,
Bertaraf etmişken sermaye tutkunluğumu
Gelmişimle geçmişimi eşitlemeyi becermişken
Yavuz hırsız gibi dadandın her tarafıma..
Ah! Bilsen o tarafım!
Nazik, kırılgan bir vazo sıfatında
Bıraktıklarımla gördüklerim eşitlenmiyor
Yüksekte kalmış aşk ovalarında.

Nazik işte pır pırlıyor
Nasıl atıyor?
Bilemezsin ölürüm
Ölüyorum sanıyorum
Kaskatı kesiliyor her yanım.
Heyecanım,
Senlen tavan yapıyor senlen
Sensin biliyorum
Yaşamak istediğim belki son baharım.
Yaşadıkça seni benliğimde
Keyfimde bir gıcır kesiliyor hani,
Sen uzakta fark ediyorsun ya beni,
Ve bir de el sallıyor
Buradayım,
Bak beni gör diye
Uyarıyorsun ya beni
Beni uçurumlar kaskatı kesiyor
Dizlerime derman geliyor
Uçuyorum, uçuyorum..

Sanırım çokça açıldım.
Aşkım!..
Yaşıma baktıkça, bir başıma kaldığımda
Fark ediyorum ağlayan benim.

“Ağlayan sevdamın gözyaşları sensin.”
Yok, yok! Değiştiriyorum:
“Ağlayan gözlerimin sevdası sensin.”