ÂŞIKLARIN GÖZLERİNDE NEM OLUR

Varıp gidem bir hekime danışam
Belki dili şu derdime em olur
Gün görmedim heyle datlı gonuşam
Dertlilerin yüreğinde gam olur

Bülbül değil karga konmuş dalıma
Zenk düşmüş açmadan gonca gülüme
Aldırmayın çeşmimdeki selime
Âşıkların gözlerinde nem olur

Gönül düşmemişse sevda oduna
Yanıp pişmek denir aşkın adına
Konuşmak kâr etmez gör ki nadana
Cahillerin her bir sözü ham olur

Tanrının lütfudur evlat ataya
Beşer, şaşar bazen düşer hataya
Yağmur sularında akan çatıya
Baba direk, ana ise dam olur

Cesarettir mertliğin mihenk taşı
Doğruluk tavında dövülür döşü
Cesur fetih ile süslerken düşü
Korkak gider zalimlere ram olur

Bazen çelme takar felek ard arda
Bazen de düşürür ince bir derde
Aşka inanmayıp deme ki nerde
Çıngı düşer, kalp tutuşur, dem olur

Rüzgar gibi geçer gençlik yılları
Meyve veren ağaç eğer dalları
Bir gün gelir felek büker belleri
Kurt kocayıp sırtlanlara yem olur

Sözüne de Garip Nurgül sözüne
Hicran sürmesini çekmiş gözüne
Ayrılık ateşi düşüp özüne
Vuslat ırak, hasret ile cem olur.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ